Zgrada u kojoj je smeštena Zavičajna kuća izgradjena je  nakon prvog Turskog rata, 1740. godine. Kao ugostiteljski objekat „Kod zelenog venca“ vodi se od 1796.godine. Njen posledni  privatni vlasnik  Franc Bauer, belocrkvanski  industrijalac i dobrotvor, poklonio je zgradu belocrkvanskoj opštini  tridesetih godina prošlog veka. Kao vlasništvo opštine  korištena  je u različite namene. Od 1957. do 1979.godine ustupljena je na korišćenje dobrovoljnom vatrogasnom društvu. Iz tog perioda je ostao dosadašnji naziv zgrade „Stari vatrogasni dom“. Nakon iseljenja vatrogasaca, deo objekta u pozadini gostionice je srušen radi izgradnje stanice policije. Glavna zgrada  je zbog dugogodišnje nebrige devastirana, čemu je doprinelo i njeno ruiniranje od strane nelegitimnih stanara. Objekat je zabranjen za upotrebu novembra meseca 2012.godine, nakon nedovršenog renoviranja.

Na inicijativu tadašnjeg predsednika Nacionalnog saveta nemačke nacionalne manjine, Miodraga de Deo Mihailovića, decembra 2012.godine, opština je predala zgradu na dalje renoviranje Nemačkom udruženju Bele Crkve, sa obavezom da se radovi završe za dve godine.  Ovaj zahtevan i složen posao završen je na vreme, do kraja 2014.godine, uz podršku nemačkog Nacionalnog saveta koji je finansijska sredstva za razvojnu delatnosti iz budžeta pokrajine Vojvodine uložio u renoviranje zgrade i otvaranje biblioteke nemačke nacionalne manjine u jednoj od njenih prostorija. Od septembra do decembra meseca 2014.godine u ovom objektu je bilo  sedište Nacionalnog saveta nemačke nacionalne manjine.

Dalje investicione radove i održavanje zgrade  od 2015.godine preuzela je Fondacija de Deo.

Značajnu finansijsku podršku za renoviranje zgrade i ostvarivanje uslova za njen rad pružile su nemačke fondacije Friderike-Volfgang Erlenbah i Ekard-Vegner iz Minhena. Zbog svoje posebne arhitektonske vrednosti, koju odlikuju barokno stilsko obeležje fasade i zanimljiva konstruktivna rešenja koje se baziraju na sistemu masivnih zidova, stubova i svodova, sa tremom koji služi kao komunikacijska veza medju prostorijama,   ovaj gradjevinski objekat je  1991.godine proglašen  za nepokretno kulturno dobro -  spomenik kulture od velikog značaja.

Polazeći od istorije zgrade i njenog aktuelnog značaja za sve stanovnike Bele Crkve, Fondacija de Deo i Nemačko udruženje Bele Crkve, kao partneri  u daljem  organizovanju aktivnosti u njoj,  saglasili su se da Zavičajna kuća predstavlja reprezentativnu  kulturnu baštinu svih Belocrkvana. Pri ovome, smatraju opravdanim da se u ambijentu zgrade posebno predstavi kulturološki kutak belocrkvanskih Nemaca, Madjara i Srba, koji su, u saradnji sa ostalim lokalnim stanovništvom, ostvarili značajnu ulogu u političkom, privrednom i društvenom razvoju Bele Crkve i njene opštine.